Yıl 672 konyada deprem oluyor.
Dostları ondan yardım istiyor'
Konya Yıkılıyor diyorlardı
Dönüyordu Hasta yatağinda toprak acıktı diyordu.
Yağlı lokma istiyor'yakında kavuşacak o Toprak
deprem duracak merak etmeyin diyordu.
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta