Elif gibi dimdik durup yücede
Hüzne sema eder, ulu dağlarım
Ahvalim sorulur kara gecede
Vuslat-ı hareyle göçer sağlarım
Mevlana’yla yanar, Şems’le ağlarım.
Ezelden ebede alınır karar
Omuzlarda yüktür yüreği yorar
Kabuklanır yara sarıp sarmalar
Dermanı derdime sarar bağlarım
Mevlana’yla yanar, Şems’le ağlarım.
Heveskâr değilim köşke saraya
Eyvallah etmedim pula paraya
Hesap günü koydum hüznü daraya
Tartıda hilem yok yürek dağlarım
Mevlana’yla yanar, Şems’le ağlarım.
En güzel misaldir Mevlana bize
Şems ile sohbeti öyle diz dize
Rabbimden hediye aşkta mucize
Ummanda bir katre gönül bağlarım
Mevlana’yla yanar, Şems’le ağlarım.
türkmenkızı “gel” der ederek haya
İman aşkı ile tutuldu maya
Sevgiyi dostluğu yaydık dünyaya
Aşığın sözüyle coşar çağlarım
Mevlana’yla yanar, Şems’le ağlarım.
...türkmenkızı...
Hatice Türkmen YurtsevenKayıt Tarihi : 5.12.2018 19:52:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
"Satırlar Arası Yolculuk" Kitabımda türkmenkızı kim ki sorarlar soru Cevabı manidar yürekte koru Hemi de Mevlana, der ki; en zoru Haddimi bilirim susar yanarım….
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!