RUBAİ
Biz her gece raksın kundağından geliriz,
Biz her gece bin Ferhat dağından geliriz;
Dönsün semazenler aşk deyip gönlümüze,
Biz her gece Şems’in gül bağından geliriz! ..
RUBAİ
Ney oldu bu kalp, vuslat için ötmedeyiz,
Lafzâi Celâlden şevk alıp gitmedeyiz
Mevlâm bizi Mevlânâ’ya yâr etti şükür;
Döndükçe semâzenler, alev içre ney’iz! ..
RUBAİ
İçtim şarabın en keskininden yatarım,
Sevdâları binbir gönle bağlar katarım;
Bir okyanusum bin aşkı saklar yüreğim,
Artık bu pazardan gül alır gül satarım!
RUBAİ
Ney kaç alevin feryâdıdır biz tanırız,
Herdem o sesin kalbinde kundaklarız.
Gel neyzene sor, kaç seste ağlar da gelir;
Yandıkça bu aşktan gönlümüz, uslanırız!
RUBAİ
Hamken yola çıktım, O’na koşmaktayım,
Bir sel gibiyim, çöllere taşmaktayım,
Pişmekle de yetmez bu umut sevdâma;
Yanmak gibi bir aşka kavuşmaktayım!
Kayıt Tarihi : 8.1.2008 22:21:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!