Şems mi garip Mevlana mı?
Şems mi gitti Mevlana’dan,
Mevlana mı gitti Şems’ten
Bir gariplik var ki,
Hiçbir garipte yok
Şems’in sevgisi kalbini doldurmuştu…
Ve Mevlana’nın Sevgisi’yle kalbi dolmuştu...
Bu ayrılık niyeydi o zaman.
...
İki kalp düşünün
İki aynı can
İki aynı düşünce
İki aynı sevgi
Hiç mi ayrıları yok
Ayrıları yok ama ayrılıkları var…
...
Seven terk etmez ki,
Zaten hiç terk etmedi Şems
Mevlana hiç terk edilmedi…
Ebedi vuslatın olduğu yerde
Onlarınkine ayrılık denmezdi.
...
Ağladı mı Şems’e Mevlana
O ki Tebriz den gelmişti O’na,
Anlamadıkları,
Mevlana sadece Şems’e ait değildi.
Anlamadıkları,
Şems olmasa Mevlana olmayacağıydı…
...
Şems bir sabah Şems’e doğmayacaktı anlaşılan…
Şems Şems’e yeterince doğmuştu…
...
Peki, kim kıydı bu sevgililere
Her şey tecelli etmesi gerektiği şekilde tecelli ediyordu belki…
...
Yumdu Şems gözlerini…
...
Mevlana olmak ne zor…
26.07.2011
İbrahim ArslanKayıt Tarihi : 7.3.2013 10:53:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!