Mevlana Kabından İslam Şerbeti

Bildiğiniz gibi; Mevlana'nın 734.ölüm yılını,Mevlana'nın Hakk'a yürüdüğü Aralık ayını yaşıyoruz.Uluğ Mevlana'nın hayat hikâyesini bir çok
sitede bulabilir,inceleyebilirsiniz.Bunu da behemahal yapmalısınız.Zira kendi
değerlerinden habersiz milletler moral değerlere sahip olamazlar,içine
düşecekleri aşağılık kompleksi sebebiyle de, bir çok insanımız gibi, 'biz
birşey olamayız...' fikrinin tutsağı,başka milletlerin kültürlerinin bedava hamalı haline gelirler.Türkiye bu devri iki kere yaşadı, kurtulmaya başladığını sandığımız yakın geçmişte,önümüze yine çeşitli engeller çıkarıldı, yine çıkmaz
sokaklarla karşı karşıya getirildik.Şimdilik işlemek istediğimiz konu bu olmadığından, ancak kendi değerlerimizi tanımanın mecburiyetini hatırlatarak
bu birkaç satırla bir gerçeği gözönüne sermeye çalıştık.Konumuzun önceliği Mevlana olunca,O'nun güzel bir Türkçe'yle dilimize çevrilmiş şiirlerini ihtiva eden yazımızı ortaya koymalıyız.Yazılma tarihi bir hayli eski olan bu yazımız,
önce 14.11.1986 tarihinde İst.Yeni DÜŞÜNCE, 28.11.1986 da Avustralya
Memleketim, 16.12.1995 te de yine İst.Yeni Sayfa Gazetelerinde yayınlanmıştır.

'Bir yana gündüzle gece
Senin aşkın gerek önce.'

diyerek,emsalsiz bir teslimiyete garkolan Mevlana,enaz 760 yıldan bu yana
insanı ve İslâmı anlatıyor.O'nun halen eserlerinde yankılanan yumuşak sesi,
dünya durdukça nesilden nesile ulaşacak ve ancak İlâhi sonda noktalanacaktır.

'Bizlerdeki kitaptan okusaydın bir yaprak,
Övgücümüz olurdun hayran kalarak.'

sözleriyle insanlığa iletilen gerçeği,inşaallah hepimiz Mevlana'ca görür,duyar
ve yaşarız.Ama ilk önce kendimize de soralım:

'Ey Cân! Cânanından haberli misin?
Ey gönül! Mihmanından haberli misin?
Ey kaçmaklık yolunda hileler arayan ten!
Seni tutsaklık üzre kimdir koşan peşinden?
Hayranından haberli misin? '

Okuyucularımızın hep birden'Evet, evet' dediklerini görür gibi oluyoruz...
Öyleyse kendimizi de yeteri kadar tanımaya çalışalım:

'Ey insan! Ey İlâhi sırlar nushası;
Şahane güzelliğe aynasın sen!
Bu ne bahtiyarlıktır,bu ne bahtiyarlık!
Sendedir âlemdeki her varlık;
Ne istersen iste kendinden! ..'

Kendini derinliğine tanımak,her an aşk ve tefekkür yolu üzerinde çeşitli çilelerle cilalanmayı gerektirir.Bu gamlı yolda kendini bilen,ancak Allah'ı tanır.

'Yolculuğun güçlüğü yalnız bize göre mi?
Bu denizde garkoldu nice binlerce gemi...'

Bu yolda yürüyen:

'Tefekkür sahipleri vücutça zayıflar,
Mum ne denli erirse,alevi o denli parlar...'

Bu yol insanı aşk denizine daldırır.Bu ummanda:

'Çok geminin battığı dolaşır dillerde,
Bir tahta parçası yok görünen sahillerde...'

Yine bu ummana dalanlar,ölçerken ölçülürler:

'Aşkını ölçüyorken ölçülmüş oldum,
Aşkının eskiliği yıprattı beni,
Dertliler arasına kattı beni! ..
Bir değişme geldi huyuma,
Gündüz yeme içme yok,gece uyuma.
Benim gibi sevip de azdır çileden çıkmış!
Meğer sana dostluğum,kendime düşmanlıkmış! ..'

İslâmi tefekkür; ruhu yıkayarak,zihni aydınlatır.Ancak bu yolla akıl mihverine
oturur.Zira:

'İnsan,akıl yüzünden erse bile kemâle,
Sanma ki gelmiş olur Allah'ı tanır hâle! ..'

Akıl tefekkürle aydınlanınca,muhabbetin derecesi artar,insanda aşk bir mezhep haline dönüşür:

'Sana karşı yakınlığım, dostluktan da ileri,
Emsalsiz değerini bileli beri.
Her ayak bastığın yere zeminim
Her şeyi seninle görüp,seni görmemek
Aşk mezhebinde revâ değildir,eminim! ..'

Kâinat kadar sonsuz İslâm ummanını gönül kabına sığdırabilen âşıklar sultânı
Mevlana'nın 'gönül dersi' ile sohbetimize son verelim;

'Bir hecelik gönül dersi alsaydın eğer,
Bilgice kazanırdın yüksek bir değer.
Adın karışırdı şöhretlenmiş adlara,
Ders verirdin en namlı üstâdlara...'

Uluğ Mevlana 17.Aralık.1273 de Hakk'a yürüdü.O'nu saygı ve rahmatle
anıyoruz...

Not:Mevlana'nın bir kısım şiirlerini 'böyleleştiren' Basri Gocul'u da rahmetle
yâdetmeyi,bir borç biliyoruz.E.Ö.

DAMLALAR

Enver Özçağlayan..