Mevlana ile Şems Şiiri - Filiz Baskın

Döndükçe
semazenler,
Ağlıyor neyzenler.
Şems,
Şems,
Şems,
sinesindeki yara
yayılıyor,
durmadan.
koş,
Gel.
Dön bu ney ile
nerdesin,
nerdesin,
nerdesin,
Ey şems nerede...

* * *

Konuşmuyor
Mevlana.
Dönmüyor
Mevlana
Yüzünü göstermiyor.
Şeb'i Aruz
Sayıklıyor
Şeb'i Aruz
Şeb-i Aruz
gel,
gel,
gel ki şenlensin...
Ey şems
Mevlana sana ağlıyor...

* * *

Geliyor,
Sana açtı bütüüün
kapılarını
aşk ile
deruni bir şevke daldı.
içiyor ilahi
son suyunu.
Koş,
gel,
gel,
gel,
gel Ey şems
Mevlana
gidiyor...

* * *

Dinle neyden
dinle
derdini
gelmiştir nerden
acı ile yanıkır
aşk ile çalar.
Ateşli bir nefese
aşıktır,
onunla yanar.
Neyin dilinden
yalnız neyzen anlar...
Gel,
Gel,
Gel,
Ey şems gel,
Üflüyor neyzen.

* * *

Kulaklara
hafif bir ses
Billur,
Billur,
geliyor.
Semaya doğru
semazenler
dönüyor.
Allah dedikçe
yer gök inliyor.
Koş,
Koş,
Koş,
Ey şems
koş,
Hz.Mevlana
ağlıyor..

* * *

Ahh
bir can
su testisinde
bir can,
gül yaprağında
bir can,
bülbülde
bir can,
Can ile
kudret!
Can ile
ilahi!
can sarhoşluğunda
kalplerde
''Yaradan''
gel,
gel,
gel,
Ey Şems
Rabbine koşuyor.
Hz. Mevlana
Vuslata gidiyor...