Mevlana Dergahında Şiiri - Hikmet Elitaş

Kubbelerden bir ney sesi yükselir
Bülbül aşka gelir, gül aciz kalır.
Dudaklardan hasret közü dökülür
Bir alev savrulur, kül âciz kalır.

Hasretin yürekte bir yangın yeri
Tevâzû sendeydi, sende hoşgörü
“ Gel, gel! ” çağrıların sarar gökleri
Koşar ehl-î pîrân, yol âciz kalır.

Hak’tan aldığını halka verensin
Cehâletin zincirini kıransın
Şu alemi tek bir vücut görensin
Seni düşünende, kul âciz kalır.

Varlığı sevkedip, yok kapısına
Ne derdin var ise dök kapısına…
Bir vuslat vaktinde Hak kapısına
Varılır göz ıslak, el âciz kalır.

Hikmetî’yim geldim dergaha girdim
Divanına durup, aklımı yordum.
Bur huşû içinde, Hâkk’ a yalvardım…
Bir bak yüreğime, çöl âciz kalır.

NOT:
Bestekar Sayın Kaya ULAŞ
tarafından Nikriz Makamında ve
ilahi formunda bestelenmiştir.