Göstermeden kin garez sevdin tüm insanları
İyilikti şiarın incitmedin canları
Sana olan hayranlık aştı tüm zamanları
Sevgi dostluk barışın dili oldun MEVLANA
Bakmadan kusuruna ne olursan gel dedin
Kaybetme umudunu tövbe ile gül dedin
Kendini bulmak için ummanlara dal dedin
Yaradana kulluğun yolu oldun MEVLANA
Bir gün karşılaşmasan görür idin düşünde
Huzur bulurdu kalbin Şems ile söyleşinde
Rıza marifet vardı şüphesiz her işinde
Muhabbet ağacının dalı oldun MEVLANA
Ayırmadın kimseyi renk dilini sormadın
Mevkisine bakarak asla küçük görmedin
Onardın gönülleri bir kez olsun kırmadın
Merhamet kovanının balı oldun MEVLANA
Her sözün insanlığa ışık saçan hitaptı
Her çağrın doya doya okunacak kitaptı
Asırlardır birçoğu senden hisseler kaptı
İnsanlık bahçesinin gülü oldun MEVLANA
Kayıt Tarihi : 13.7.2008 15:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ama bunda daha tatlı bir hal var
Her mısrada kovanıyla bir bal var.
TEBRİKLER ÜSTAD.
Bedri Tahir Adaklı
TÜM YORUMLAR (2)