Mevlâna Şiiri - Mustafa Kılıç

Şayet bu gün yaşasaydı Mevlâna,
Kimi baş koyardı onun yoluna,
Kimi "saf" der parasını çalardı,
Kimi alay eder, gülerdi ona.

Kimi derdi ona "çok büyük veli"
Kimi der "ne dönüp duruyor deli"
Kimi öperdi o mübarek eli,
Kimi akın akın koşardı ona.

Kimi dergâhında huzur bulurdu,
Kimi yüzbin çeşit kusur bulurdu,
Kimi korkak iken cesur olurdu,
Kimi ney üflerdi, çalardı ona.

Kimi der "partiye yapalım üye"
Kimi der "gel muhtar yapalım köye"
Kimi der "hizmetkâr yapalım beye"
Kimi de canını verirdi ona.

O herkesi sever kucak açardı.
Gözleri kalplere sevgi saçardı.
Kimi ondan köşe bucak kaçardı.
Kimi de kuş olur uçardı ona.