İlmin ışığıyla Hakkı arayıp,
Mevla’mıza âşık olmuş Mevlana.
Asude yaşayıp, Hakkı tanıyıp,
Dünyaya bir ışık olmuş Mevlana.
Hakikat dünyada bir sırlı perde,
Anmış gece gündüz, Hakkı her yerde.
Ağlarken niyazla, her gün seherde,
Gerçeği ilimde bulmuş Mevlana.
Sıra sıra yollar çokmuş Mevla’ya,
O sevgi yolunda koşmuş Mevla’ya.
Dünya gurbetiymiş, dönüp sılaya,
İnsanlığa bir yol sunmuş Mevlana.
Tasavvuf mektebi ufkunu açmış,
Yıllarca ilimle, aşkla çalışmış.
Marifete erip, Hakka ulaşmış,
Allah’ın aşkıyla yanmış Mevlana.
Hak bildiği yoldan asla ayrılmaz,
Dilinden, ırkından insan kayırmaz.
Kim olursa olsun asla ayırmaz,
İnsan sevgisiyle dolmuş Mevlana.
Kimseler görmemiş üzüldüğünü,
Yeryüzünü sarmış onun bu ünü.
Düğün günü saymış, öldüğü günü,
Konya’da kabire konmuş Mevlana.
Kayıt Tarihi : 22.11.2005 21:13:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!