Mevlâm Diye
Canlar ten kafesinde,
Seni çağırır Mevlâm diye.
Uçsuz bucaksız çöllerinde,
Susuz kaldım Mevlâm diye.
Bir hüzün vakfesinde,
Sana durur Mevlâm diye.
Issız, yaban ellerinde,
Sensiz kaldım Mevlâm diye.
Bak, kulun son nefesinde,
Seni anar Mevlâm diye.
Yakma bizi Cehennemde,
Kimsesiz kaldım Mevlâm diye.
(Ankara 06.02.2008)
Canan AydemirKayıt Tarihi : 17.2.2008 00:30:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Canan Aydemir](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/02/17/mevlam-diye.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!