Mevlam Şiiri - Şebnem Onuş

Seni sarmalasam koynuma
Doğmamış bir çocuk gibi rahmime
Anneliği veren gül pembe memeye
Sığar mı ki sevgin derin gönlüme

Dalsam derin düşlere
Sorsam seni güllere,
Kokarsa buram buram sen diye
Dillenir mi güller bülbül gibi
Çağlarmı adını Mevlam diye diye.

Ey aşık vazgeç bu sevdadan
Erişilmez aşklara yalancı dünyadan
Ne sen ne sevdiğin bu rüyadan
Uyanmazsan göremezsin gerçeği
Ya Mevlam diye diye.