Şair şöye demiş;
Hak'kın (C.C.) toprağında mülküm var deme,
Bağ ile harmanda hakkım var deme,
Güçlüyüm, kuvvetliyim, arkam var deme,
İnsanı sırtüstü yere vuran var,
Kara karıncayı gece gören var.
Bütün alemleri yaratmış,
Bizi dünyaya göndermiş.
Dünyayı yaşanılır kılmış,
İmtihan yeridir demiş.
Sayısız nimet vermiş,
İstifade edin demiş.
Bütün bunlara karşı,
İbadet emrini vermiş.
Canlı-cansız varlıklar,
Hak'kı (C.C.) tespih ederler.
Hepsi kendi dilinde,
Onu takdis ederler.
Dünya imtihan yeri,
Bizler içinde misafiriz.
Vakti saati gelince,
Biz de çekip gideriz.
Teşekkür etmek demek,
Onu sevmek demektir.
Sevginin işareti ise,
Ona ibadet etmektir.
Kalpler ancak ve ancak,
İsmiyle mutmain olur.
Emirlerini yerine getirmekle,
İnsanlık huzur bulur.
Küçük bir iyilik görsen,
Onu sürekli söylersin.
Verdiği nimetlere karşı,
Mevla'ya (C.C.) teşekkür etmeyecek misin? .
Sayılı nefeslerin bitiyor,
Belki birazdan öleceksin.
Henüz vakit varken,
Mevla'ya (C.C.) teşekkür etmeyecek misin? .
11.03.2011
Şebinkarahisar-Giresun
Kayıt Tarihi : 11.3.2011 22:50:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!