Mevlâ’na Şiiri - Mustafa Kayıhan

Mavera nehrinin inci tanesi
Uzun yollar aşan yüce efendim
Atomlarla dönen bilgi hanesi
Anadolulaşan yüce efendim

Allah’ın has kulu, ey velî insan,
Peygamber aşığı, ey beliğ lisan
Sensiz yağdırır mı yağmuru nisan
Mevsim mevsim taşan yüce efendim.

Mesnevî, rahmeti ne güzel saçar
Münafık, duydukça köşeye kaçar
Her tefsir, gönülde gül olup açar
Ey sultanım, paşam, yüce efendim.

Hüsameddin, ziyalılar babası,
Allah’a kul olmaktı çabası
Ey Elçinin biricik ruh akrabası,
Maddeleri aşan yüce efendim.

Nurunuz bizlere rahmet yağdırır,
Arzdan dahi ilim sütü sağdırır,
Bu ip bizi yalnız Hakka ağdırır,
Yollarımız açan yüce efendim.

Her işiniz, yalnız Allah içindi,
Ruhlarımız, gıdanızdan geçindi,
Emriniz: -Yalnız hakkı seçin! ’di
Firdevs firdevs açan yüce efendim.

Sizi anlamağa gayret ederim,
İlminize hâlâ hayret ederim,
Vuslatta inşallah size gidelim,
Cennette dolaşan yüce efendim.