Mevki Gömleği Şiiri - Ferah Çetin

Mevki gömleğine güvenme, kanma
Hoyratça çıkarıp, soyarlar bir gün
Kirlenen gömleğin yıkarlar sanma
Gömleksiz ortada koyarlar bir gün.

Gerçek dostlarına yüzün çevirme
Kıymet bilenleri yere devirme
Gömleğine güvenerek gerinme
Tutunacak bir dal ararsın bir gün.

Bu gömlek üstünde ebedi sanma
Önünde eğilenlerden de haz alma
Yalakalardan da sakın feyz alma
Gömleksiz ortada donarsın bir gün.

Gün gelir eski bir dostu anarsın
Yalnızlığı dost yerine sararsın
Nafile geçmişine ağlar yanarsın
Tutunacak bir sal ararsın bir gün

Mevkiye tapanlar döner arkasın
Görmesin diye de diker yakasın
Yanına gidersen atar cakasın
Gömleksiz ortada oynarsın bir gün.

Farah derki söyleyecek sözüm çok
Yok vallahi gömleğinde gözüm yok
Bende şükür, itibar ve izzet çok
Sen gömleksiz üşün diye korkarım.
Geleceğin düşün diye coşarım.