Mevhibe 2 Şiiri - Fatih Kök

Mevhibe bitmez çile, hiç olayım istersen
Karanlıktaki gölge, yokluğunla yokum ben
Ötelerden haber ver, de ki '' ben hep burdayım
yağmur için de damla, gelemem huzurdayım ''

Mevhibe bir hayalsin, şekilsiz ve vücutsuz
Karmaşık bir depdebe, sonu gelmez sükutsuz
Bir hayatki hep gece, bir geceki uykusuz
Uykusuz gecelerde, bir rüyaki huzursuz

Mevhibe ne olayım, derdine gark olayım
Renk cümbüşün de renkken,hiç sebepsiz solayım
Mevhibe bitti artık! nur içinde kalayım
Toprağımda tohum var, gelme ben huzurdayım

Mevhibe bitti çile, bir huzur var kefende
İki melek bir soru '' ne getirdin küfende
nedir bu sakladığın gönlünde yoktan yere
ömrünce taşıdığın cevabı zor bilmece ''

Mevhibe gök gürledi, sonra açıldı perde
Perdenin arkasından, bir hışımla pencere
Mevhibe çok korkunçtu, dedi '' kim var içerde''
Kulakları çınlatan o uğultulu sesle

Mevhibe ne yaptım ben, belki yarısındayım
Boşa geçen bir ömrün belki darısındayım
Yağmur içinde damla, gelme ben yasımdayım
Toprağımda tohum var, büyürse huzurdayım.