Mevcûdatın Hiçinde! Şiiri - Mehmet İslami

Ben beni ararken Âyet içinde
Her gördüğüm bunlar var istisna’ sız
Bekam‘olur mevcûdat’ ın hiçinde?
Çok çok gariplikler var aşina’ sız

Yâ Ellâh yâ Rahman yâ Rahim dedim (Celle Celâlihu)
Akılla nefsimi güderim dedim

Doğru değil çetrefilli yollara
İman ettim her çağıran kullara
Düştüğümde sürükleyen sellere
Düşürenler bakar gamsız tasasız

Yâ Ellâh yâ Rahman yâ Rahim dedim (Celle Celâlihu)
Bu benim yazdığım kaderim dedim

Na-gehan giderken uğradı yolum
Taşlarla çevrili sağım ve solum
Bura Çamlıbel mi? yok dedi; Bolu’m
Bağlarda yatarız sessiz sedasız

Yâ Ellâh yâ Rahman yâ Rahim dedim (Celle Celâlihu)
Tevekkeltü Ellâh el-Kerim dedim (Celle Celâlihu)

Amasya; Krallar mezar kazarken
Ferhat Üstüne su arkı çizerken
Garip Şah Seneme şiir yazarken
Şuaralar şüphesiz ki adasız

Yâ Ellâh yâ Rahman yâ Rahim dedim (Celle Celâlihu)
Yâ RABB! Hidâyetin isterim dedim (Celle Celâlihu)

Kan var idi döktüğü göz yaşında
Peşinden giderek dağın başında
Keşiş kızı Aslı âşk ataşında
Kerem yandı külü kaldı dumansız

Yâ Ellâh yâ Rahman yâ Rahim dedim (Celle Celâlihu)
Zâtına istiğfar ederim dedim

Madem ki Cennetten dünyaya geldim
Demek ki hayâlle rüyaya geldim
Kanatsız uçarak Konya ya geldim
İLÂHİ LEDÛNNİ ILM ü’süz, a’sız

Yâ Ellâh yâ Rahman yâ Rahim dedim (Celle Celâlihu)
Resulün izinden giderim dedim (Sallellâhu T.A. Ve S)

İSLÂMİ’ yi muhtar kılmış ser ile
Hemhal edilmişim hayır, şer ile
Kuşatılmışımdır gökle yer ile
Yaşa demiş ama, aceba, ha’ sız

Yâ Ellâh, yâ Rahman yâ Rahim dedim (Celle Celâlihu)
HAVVA anam, ÂDEM pederim dedim (a.s)