Metruk Evde Zaman Şiiri - Erden Ender Güner

Şu karşıki metruk evin odalarında
Hayaletler gibi dolaşır durur zaman
Parça parça olmuş zemin tahtalarında
Kendini ancak kendine buldurur zaman

Hınçla kapar o pencere kanatlarını
Çok görür bu eve taze bir nefes bile
Geçmişin ânda yaşayan hayatlarını
Bir yandan seyreder bir yandan sile sile

Bu gıcırtılar… Yalvarışların sesleri
Zamana karşı mağlup olmuş viran evin
Öyle gaddardır zaman dinlemez pes’leri
Diz çöküp ölmesi bu usulca bir devin

Saklanır bir köşede pusar çocukluğum
Bırakmak istemez ona bilyalarını
Bahçeden birkaç adım, sonrası uçurum
Bir yokluk nehri ki, saçar salyalarını

Bu metruk evde mahpus kalmış, bir zamanlar
Beni ben yapan eski benden kopan bir ben
Deli dolu biraz, çocuk ruhu isyankâr
Silemez onu zaman, zıplar, hiddetinden