Şiir giyindiğim metruk yerleri oluyor bu şehrin
Yalnızca doğurganların iyi bildiği
Çıkmazların, çarşıların içinde…
İliklerimi çözüp indiğim cinayetli gece
Boynuma uzanan elleri saydım
Arkadaşlarım karanfil topluyordu ötede
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta