Metruk kalan yerler gibi …
Hepsi yeniydi, hepsi diri…
Hepsini savurduk tozlu raflara…
Sonrada hatırlayınca…
Bulduk, buğulu mat cam soyutun da…
Oysa hepsi yeniydi ve diriydi AN’da…
Kırık bir keman iniltisi hepsi…
Çığlıklar içinde, telsiz seslenen kulaklara…
Bu gece farklı bir nağme…
Ruhun yüzünü tırmalayan…
Bir piyano tuşu, eskiler arasında…
Parmak vurdukça iz bırakan…
Tınısı, beni sen bıraktın attın tozlar arasına…
Bu gece yazıyor kalem…
Sessizlerin ahını…
İşte bu, AN’da…
Sessizler…
Her biri çığlıklar içinde teli olmayan keman…
Tozlanmış iz bırak diyen, piyano notaları dokunuşta…
Emrah Bekci 2Kayıt Tarihi : 5.12.2013 01:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!