Metruk Şiiri - Osman Bahadir Odabas

Çök üstümüze şimdi sessizce bulut
Bırakmadın ciğerde bir tutam umut
Reva et kurtul acılardan ,doysun toprak
Gözyaşın ne hayalleri sulayacak

Ekinler yeşerecek filiz atacak
Kuşlar böcekler sana kanacak
Tüm güzelliklere sunarsın da hayat
Keder oldun akıtmazsın yaşını ,bi bana bulut

Nadas ettin kaldı yüreğim kurak
Çöle kaktüs ettin dikenim solar ,sıcak
Serap içindeyim bilmem hangisi tuzak
Hurma gölgesinde unutulduk ,olduk metruk

Estirmez oldun bir tutam yel
Dost ettin yılana çığana ,yok sarılacak el
Göster bileyim yatağını su nereye akacak
Elim kir yüzüm pas ,gamlı baykuş yıkanacak

Yağdır bedenime göz pınarını ,boşalsın bardak
Ersin ruhum feraha kanatlansın Ravza’ya
Zemzem olsun karışsın Kevser ırmağa
Akı kara karayı ak eyle
……………………Rüsva etme beni bulut …