Metropol Meydanında Şiiri - Mehmet Özsan

Neden vurdular beni
Metropol meydanında.
Temizdi havası
Soluklanırdım.
Uçardık hep beraber
Türküler söylerdik
Gök bizi kutsardı.

Neden vurdular beni
Metropol meydanında.
İncedir kemiklerim
Bir lokmacıktı etim.
Denizi bırakıp,
Balık kasası yüklü kamyonlar peşinden,
İçlere giden
Şaşkın martıydı avcılar.
Özgünlüğümü kıskandılar...
Ancak yetişebildi kurşunları bana;
Yaralandım
Düştüm
Metropol meydanına.
Ölmek istemezdim hiç
Ortalık yerde.
Atamadım kendimi,
Bir ağaç kovuğuna
Bulamadım,
Metropolde bir çatı aralığı...

Neden vurdular beni
Metropol meydanında.
Öyle cömerttiki doğa
Uçmasını bilene
Zaman da, bütün tohumlar çatladı.
Öyle haşindiki doğa
Kem gözlere
Zaman da, tüm kale taşları düştü.

Bir kuş havalandı
Kanatlarında rüzgar
Gelir mi özlemini çektiği bahar.

(Eskişehir- 2006)