Metroda Şiiri - Çağan Er

Metroya giriyorum,
Yürüyen merdivenler yavaş yavaş,
Geçmişimdeki yosunlu anılara iniyor.
Bir de ben az buçuk sarhoşum.
Yerde oturup şairliğe soyunuyorum.

Burnumda tanımı olmayan bir vagon kokusu,
Dört araçlı bindiğim tren.
Ruhumda turluyor bir ölüm korkusu,
Akciğerimden iliklerime kadar inen...

Metroda birisinin bavulu devrildi.
Metroda mutlu bir genç var.
Bir kadın bavulu tutmaya yeltendi.
Bavulun yükü çok ağır.

Yok mu yıkılışımı gören?
Yok mu beni ciddi seven?
Yok mu?
...
İnsanlık romantik değil artık.
...
Metro soğuk,
Herkes kendi derdinde.
Sirenlerin sesi bile soluk,
Kulaklığımın ardında.
Metronun yüksek aslında ısısı
Herkes kendi yolunda
Soğuduk.
Sıcak sekiz araçta
Donduk.

Az ilerideki durakta;
Terk ettiğim bir buğday tarlam var,
Bir ileride kızıl gecelerim.
Sarı zülfü, bir kız çocuğu
Çokluğun içinde annesine ağlar.

Metroya giriyorum.
Körük beni diğer insanlardan çok sallar.
Yerde oturuyorum.
Bu bir çöküşün temsili,
Ne anlar insanlar?

Bir sürü şey yaşadım.
Henüz yakışıklıyım
Ve hala yirmi iki yaşındayım.

Yalnız,
Mariya'm söz verdiği saatte geldiği halde
Yalnızım

Vladimir Mayakovskiy,
Bulutlarda seni arıyorum arkadaşım.
Ağrıyan omurgamda da arıyorum seni.
Metronun salantısında bile
Yankılanıyor boğuk sesin.
Benim dünyamın hakimi sensin duygu yoldaşım.

Metroya iyi ki yıldırım düşmüyor,
Metroda iyi ki nehirler şişmiyor
Metroda iyi ki gökyüzü yok
Metroda iyi ki yüzüne rastlamıyorum.
Metroda sarhoşum,
Metroda körüğe yaslanıyorum.
Metroda körüğe yaslanıyorum...

Vidaları paslı körük,
Seni de seviyorum.

Koruganlar çizdim inşa etmelik,
Top patladı metroya kaçtım.
Kaleler yıktım şan yürütmelik
Kılıç çektiler, sarayıma saklandım.

Sevdim, bin senelik.
Mahvoldum be annem,
Ben de gittim vagonun körüğüne yaslandım.

Anne seni özlediğim için
Yanına geliyorum.
Anne oğlun çok güzel dans ediyor.
Sadece farklı metodum.
Anne çok yoruldum.
Anne.
İsmini söylemek,
Anne
Hayatta olduğunu bilmek
Beni rahatlatıyor.
Ağlasam anne koynunda.
Anne ne olur hiç ölme.

Metroya giriyorum,
Yürüyen merdivenler yavaş yavaş,
Geçmişimdeki yosunlu anılara iniyor.
Bir de ben az buçuk sarhoşum.
Yerde oturup şairliğe soyunuyorum.

Burnumda tanımı olmayan bir vagon kokusu,
Dört araçlı bindiğim tren.
Ruhumda turluyor bir ölüm korkusu,
Akciğerimden iliklerime kadar inen...

Metro soğuk,
Herkes kendi derdinde.
Sirenlerin sesi bile soluk,
Kulaklığımın ardında.
Metronun yüksek aslında ısısı
Herkes kendi yolunda
Soğuduk.
Sıcak sekiz araçta
Donduk.

Az ilerideki durakta;
Terk ettiğim bir buğday tarlam var,
Bir ileride kızıl gecelerim.
Sarı zülfü, bir kız çocuğu
Çokluğun içinde annesine ağlar.

Kulağımdaki şarkıda,
Bağırıyor özgürlük heykeli,

"Ne sen bana,
Ne ben sana
Ölü bir romantizmden ibaretiz anlasana!"