Metrobüs Şiiri - Mine Yılmaz Sevinç

Bir kaş çatışı
Biraz öfkeye bandırılmış aşk
Kokan öpücük
En sevdiğim
İşte senin dudaklarında ki
Öfkeye bandırılmış bana ait bir aşk
Öpücüğü var
Sokak parke taşlı
Taşlar tek tek sayılı
Metrobüs yolunda
Ortasında sayılmamış
Öpücükler adadım aşka
Bilesin

Salı'dan dolayı sallanan
İşte tam bu gün
Öpmeliyim seni
Almalıyım bütün
Birikmiş öfkeni
Eve varmayı beklememeliyim
İtmeliyim seni belinden kavramalıyım
Hiç bırakmamalıyım
Sıkıştırmalıyım bildiğin

Metrobüse yetişme telaşı içinde insanlar
Ben sana yetişmenin telaşında
Tam merdiven dönemecinde
Herkes metrobüse yerleşmişken
İlk durağın adı anons edilirken
Öpmeliyim seni
Dudaklarına yapışıp
Bütün kaçırdığım trenler,
Metrobüsler,
Otobüsler adına.
Çaylakça belki
Acemice öpmeliyim belkide
Gençlikte ki gibi
Kaçırmalıyım gözlerimi
Dudaklarımı kaçırmadan
Son olmamalı
İlk olmadığı gibi
Anlamalısın sende
Öyle içinden geldiği gibi
Öpmelisin belkide
Bütün aşklarına selam yollar gibi

Mine Yılmaz Sevinç
28.Haziran.2022
14:15