Bir sabah metro istasyonunda,
Yeşil parkalı bir çocuk.
Yabancıymış buralara,
Adres sormak tek isteği.
Yaklaştı ilerdeki görevliye.
Kirli bir sakal yüzünde,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
