Metrisi tutturdum... Şiiri - Vahit Kemal ...

Adını bilmediğim bir duygu var içimde,
Üşüyor elası gözlerimin.
Bıçak kesiyor ayazı Ankaranın
Bu gar bu kadar soğukmuydu Allahım
Adını bilmediğim bir diyara gidiyordun,
Elinde kırmızı bir valiz, içinde içimide götürüyorsun
Farkındamısın ilk kez dokunsan ağlarım
Bu kadar kesin
Asla gelmeyeceğini bile bile
Yolunda son gençliğinin
Pervaneler gibi yanarım
İçimde bir korku var
Geceden beri süregelen
Taktığın incide takılı gözlerim
Avutmuyor ki bekle deyişin
Taktığın incide gözlerim,
İncinsede anlayamadığı sevincine,
Küsmez asla sana bedenim
Saatimi bıraktım evde
Bakmamak için biliyorsun.
Çokcukca ama,
Sende saat kaç demiyorsun
Birazdan dilini öğrenmek için
Hayatın gideceksin bu şehirden
Dostların olacak yeni ülkende
Belki de aşkların
Ama hiç kimse
Metrisi okumayacak benim gibi sana
Salep içerken tramvay durağında....
Bir tek seni sevdim yalan.....
Diyemeyeceksin hiç kimseye
Gözlerinden düşen yaş
ıslatmayacak kurak hayalleri
Bir kibrit yaktım ardından
Sonra bir dua okudum
Son cigaramı
Bir dilenciye verdim
Gelmeyeceğini bile bile
İnadından olmalı efkarın
Kocatepesine çıkarken Angora'nın
Metrisi tutturdum...