Metris Şiiri - Mahmut Kızıloğlu

Burası Metris;
Dibi yok sanki, koskoca bir dehliz.
14 adımlık kısacık voltalar atarız,
Öyle kocaman kocaman hayaller kuramayız,
Küçücüktür dünyamız.
Nadirdir güler yüzümüz,
Gülerken bile kan ağlar içimiz.

Yitip giden gençliğimizi düşünmeyiz,
Düşünmeyiz çürüyen ömrümüzü,
Vallahi umrumuzda olmaz yıkılsa üstümüze metris.
Düşünürüz dışarıda anamızı, bacımızı....
Düşünürüz her dakika bizimle yanan bizimle kanayan sevdamızı.

Burası Metris;
Dibi yok sanki, koskoca bir dehliz.
Canlı canlı tabutlara girmiş gibiyiz,
Bağırırız duyulmaz avazımız,
Yalnızca dört yanımız değil kapalıdır üstümüz bile.

Bir buruk hikayesi vardır hepimizin,
Kiminin beçare ihityar anası dışarıda,
Oğlunu bir kez görebilmek için yalvarmakta gardiyana,
Kiminin yavrusu doğuştan hasret, görmediği babasına,
Kiminin sevdası düğümlenmiş boğazına.
Off Metris;
Duvarlarını yıkarız, yıkar geçeriz;
İcabında yakarız seni, yakarız içinde bizde yanarız,
Düşünmeyiz gençliğimizi, düşünmeyiz kendimizi,
Düşünürüz dışarıda anamızı, bacımızı....
Düşünürüz her dakika bizimle yanan bizimle kanayan sevdamızı.

Burası Metris;
Dibi yok sanki, koskoca bir dehliz.
Ne önünde var artık koskoca bir alan,
Nede içinde bir pencere, güneşi alan.
Soğuk buz tutmuş duvarları,
Her biri bir roman ranzaları.
Zebani yüzlü gardiyanlar,
Endişeli yüzler düşünceli bekleyişler,
Bir mektup gelse de bahar dolsa hücreler.

Küçük bir kağıt zarf içinde ve kurumuş gül yaprağı,
Nasılda çocuklar gibi neşelendiriyor kocaman adamları
Lakin bir anda düşüyor yüzler "görülmüştür" damgasıyla,
Dokunulmuştur çünkü sevdiğimizin göz nuruna,
Dokunulmuştur en değerlimize, mahremimize, sevdiğimizin duygularına.
Akmıştır bed gözlerden katran zehri,
Zarf içine saklanan sevda kokularına,
Yine de ne güzeldir bir bilseniz
o küçücük zarf içinde bize gelen kocaman sevgilerimiz.

Gelme üstümüze bu kadar gelme Metris
Altını üstüne getiririz, deliririz zapt edilmeyiz
Durduramassın bizi, biz kendimizden çoktan geçmişiz
Lakin geçememişiz dışarıda sevdiklerimizden
Korkarız birkez daha yakmaktan içlerini
Korkarız bir kez daha kanatmaktan gözlerini.
Düşünmeyiz gençliğimizi, düşünmeyiz kendimizi,
Düşünürüz dışarıda anamızı, bacımızı....
Düşünürüz her dakika bizimle yanan bizimle kanayan sevdamızı.