Bu gözlerki seni görmeyi versin,
Akar hasret yaşı boşalır gider,
Sel olup akar kalbime doğru,
Alır beni benden sevdaya gider... Metin ÜSTÜNER
Dost kalemlerden......
İsyanım var benim sevgili yare,
Bakıpta görmeyen gözleri için
İsyanım var benim sevgili yare,
Beni anlamayan o kalbi için.
Bak isyankar oldum bir sevda için,
20.Yüzyılın başlarıydı. Bir zamanların, tüm evreni korkutan ihtişamına sahip, kocaman bir yıldız olan “ Osmanlı Devleti ” artık geride bir karadelik bırakıp, yok olmaya hazırlanıyordu.
Anadolu; aç kimliğini kavrayamamış, bitap bir haldeydi. Kim derdi ki; günün birinde su almaya başlamış son kürek çekişlerinde fayda edemeyeceği bir gemi olur bu topraklar diye. Kimse demese de o günler gelmişti.
Toprakla beslenen medeniyet müptelaları nereyi yesek diye üşüşmüşlerdi, o dünyaya kafa tutan topraklara.
Yazık olmuştu; nice padişahların çırpınışlarına, Fatih’in mi dersiniz, Kanuni’nin mi Yavuz’un mu? hangisinin emeği zayi olmamıştı ki? Hicaz çoktan gitmişti, Suriye, Trablusgarp, Yemen ve daha niceleri.
Biri dur demeliydi karadeliğe sürüklenen bu yıldıza. Öyle de oldu. Gözleri denizden deniz, saçları güneşten güneş, bakışları koca bir dağa eş Mustafa Kemal!
İstanbul’dan bindi; Su almaya başlaşan bu geminin filikalarından birine. Hedefi belliydi. Su alan çatlağı kapatacaktı istiklal aslanlarıyla. Bir Mayıs sabahı ayak bastı Samsun’a. Aslanlarıyla korkuttu hep toprakla beslenen medeniyet müptelalarını, birbir gönderdi gerisin geriye.
Şu gurbet denilen biçare yerde,
Bütün benliğimle birini sevdim,
Titrerdi dizlerim onu görünce,
Sevda dedikleri bumudur dedim.
Aşkın çemberine düştüm dönerim,
Bir yar sevdim sevdiğimi bilmedi,
Ağladım göz yaşlarım dinmedi,
Hasta düştüm halim sormadı,
Sor be gülüm, Bende Güleyim.
Seven sevdiğine cefa edermi,
Aşığı ağlatan,
Yardır bilirim.
Sevenlere dünya,
Dardır bilirim.
Kaderde ayrılık,
Vardır bilirim.
Mutluluklar uzakta, deli olan hep benim,
Bu tutkuya bir tanem sanmaki sebep benim,
Nasıl derim ben benim sen var iken o yerde,
Gerçek sensin alemde ben senin bir gölgenim,
Dost yürek Hatice Hantal Hanımdan...
Karşılıksız sevmedim,
Sende severdin beni,
Madem hasretinle öldürdün,
Gel ellerinle göm beni...
Sen ki mağrur, sakınmaz,
Sen ki kanıp, aldanmaz,
Sen ki aşka inanmaz,
Aşık mı olacaktın?
Dost Kalemlerden......
Bir gülüşün vardı bin ömre bedel,
Rüyalar vardı ki seninle güzel,
Kaybolmuş birtanem yok olmuş hepsi,
Arıyorum hala şimdi NERDELER...
Dost kalemlerden....
-
Ümüt Güngör
-
Ümüt Güngör
Tüm YorumlarSanma yağmurun elleri var tutacak demiştim bende bir şiirimde gönül dostum adeta öyle.Güzelliğin on para etmez,Bu bendeki aşk olmasa diyor ya aşık bir eski vede güzel türkümüzde.Yada bu nevi şiirler şarkılar türküler var mevlam gönül güzelliği versin dünyadaki geçici güzellik zaten.
Güzel ne g ...
Sanma yağmurun elleri var tutacak demiştim bende bir şiirimde gönül dostum adeta öyle.Güzelliğin on para etmez,Bu bendeki aşk olmasa diyor ya aşık bir eski vede güzel türkümüzde.Yada bu nevi şiirler şarkılar türküler var mevlam gönül güzelliği versin dünyadaki geçici güzellik zaten.
Güzel ne g ...