İntihar melekleri
Sevgilinin ellerini
Uzattı ellerime
Utandım bir an
Belli etmedim
Bakışlarım benden beter
Şiir kadar güzel gözlerin
Meydan okuyor ellerime
Ey habersiz sevgili
Tutuşursan göz bebeklerimde
Kurtaramaz göklere kilitli
yağmurlar seni
Ahir zaman alametleri var içimde
Yerleri kefenliyor gökler
Sinesi daralıyor gibi dağların
Ve Bir Mehdi indiriyor nurdan merdivenler
Melekler bambaşka bir nur ile
yelpazelerken güneşi
Sana bulanmış ellerimin kokusunu
Sensiz açan güllere sürdüm
Çehreni koydum
Rüyalardaki belirsiz yüzlere
Yokluğunda rahmetsiz
Toprağa gömüldüm
Kırkıncı gecesindeyim
Duvarların derdini dinlemenin
Sen anlat dediler
ey dost
hatırında ne var
viran olursunuz dedim
Bu eski kapı
Anahtarsız
Girenler var içeri
Selamsız sabahsız
Bekliyorum vaadedilen
Sabahsız geceyi
Beni şair sanma ey sevgili
Seni anlatmak
şiirlerimin haddine mi düşmüş
bulunur mu sanırsın
sana emsal verecek
yalan lügatleri
Susuyorum!
Konuşuyorlar.
Bakıyorum yüzlerine
Utanmıyorlar.
Uykusuz gözlerim
Ve yüzümü tanımaya çalışan
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!