Korkunun egemenliği
Simsiyah bir tül gibi
Örter sevgiyi.
Korkar insan,
Korktukça güçlenir korkular
Yine beyaz düşler içinde cesur insanlar,
Hepsi hayallerinde savaşcı,
Hepsi hayallerinde lider
Hepside ölüme koşar
Boyun eğmez asiler.
Kanatsız uçardı sonsuzluğa,
Gecede açan çiçekler gibi
toplardı yıldızları avuçlarında.
Öyle mutluydu.
Soluksuz bakardı gözleri,
O yıldızları sevdi.
Evrenin sonsuzluğunda
Zerrenin boşluğunda
Zamanın yokluğunda
Canda yaşar insan
Savaşır kendisiyle
Kime fayda varki senin doğrularından,
Bıktırmışsın bitmen kurallarından,
Daha güneş doğmadan, sabah olmadan
Tutmuşsun kuşları kanatlarından.
Bir amacı yoksa yolun, doğru nerede?
A zıcık hecelerde, tümüyle derinlerde
N edensizce akan yaşsın sen gözlerimde.
N erde senin şefkatin, yüreğin nerde,
E llerinle uçur beni, uçayım anne.
L akin hala anlatamam üçbeş heceyle
Y eni yetkin gülüm
nasıl açarsın söyle
E llerime kan damlıyor,
bu nedir böyle
Ş aştım kaldım ben bu işe,
düştüm yerlere
Yağmur bulutları gibi, neden dolu gözlerin
Dokunsam akacaksın,
Dokunmasam akacak.
İncecik bir dal gibi uzanmışken ellerin
Tutunsam kopacaksın,
Tutunmasam kopacak.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!