Metin Öztürk Şiirleri - Şair Metin Öztürk

Metin Öztürk

Her hain gecenin kuytuluğundaki sessizlik,
Pınar tazeliğinde bir yarın,
Ve yarın tazeliğinde, bir düş ol.

Gecenin karanlığına bir ışık,
Duvarları yıkılmış şehrin çöpçüsü,

Devamını Oku
Metin Öztürk

Duymazdı yalnızlığımın feryadını, ne artos nede erek
Yokluğun sesinde, kimsesizliğin sessizliğiyle aramak varya kendini...
Işığın renginde görmek istemiyordum yüzünü rüya gözlüm
tertemiz sevdalara yazılmış bir kaç söz dü bu, yalnızlık çıkmazında.


Devamını Oku
Metin Öztürk

Ben veda etmeyi senden öğrendim.
Seni götüren vapurlara el sallamayı,
garlarda, gelirsini taşıyan rötarlı trenleri beklemeyi,
Özlem yağmurlarında ıslanmayı.
Eylül yaprakları gibi
dokunulmadan kopmayı, senden öğrendim.

Devamını Oku
Metin Öztürk

Akşamın serinliğini hissetmeye başlıyordum.
Kalbimi okşayan minik ellerin sahibini arıyordum.
Karanlık gecelerde,
Bekçinin düdüğüyle irkiliyordum
Yalnızlığımı hissettiğimde.

Devamını Oku
Metin Öztürk

Neydi Aşk;
Mazlum bir rüzgardı munzurun kucağından kovulmuş,
Dalgın gözlerde yaralı bakışlardı, metropol varoşlarında unutulmuş.
Akşam güneşiydi Nemrutta, aşkları ağlatan.
Ve bedeli ağır bir sevdaydı, Cudi'nin damarlarında yanan..

Devamını Oku
Metin Öztürk

Dicle ve Fırat'ın
Birleştiği
Basra körfezinin
köpüren beyaz sularına yazdım adını...


Devamını Oku
Metin Öztürk

Sevi'ne düştüm ölüyorum dedim sevdam.
Bak dedi Gözlerime,
ve güldü.
Ahhh,
öyle bir gülümseyişi var,
gören Kelebeğin bile ömrü uzar..

Devamını Oku