ölüm,
sineye dönük ümitlere veda
susmak bir yaşam boyu
hep susmak,
suskun kalan feryatlara susmak
meded diye haykıran
karartma gökyüzümü bir göç vakti
elime değen kuşları vurmaktan vazgeç sevgili
sana gün doğumu ışıklarını gönderiyorum
yıldızlara küsmekten vazgeç sevgili.
istanbul /2000 )
bu gün yine bir başka
hüsranda gönlüm
yaşamak bir başka hazin şiir
olmayana endeksli bu hafızam
gezinir şimdi tüm diyarını hayallerin
olandan ümit kalmamış , naçar
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!