İnsana şarkılar hatırlatır maziyi
İyisi kötüsü acısı tatlısı
Her anı tekrar tekrar dinleyince hatırlatır
Yeniden yeşermez belki acılar
Ama derinden sızlatır yüreği
Rüzgar damlalarıyla bukleli
Ege kokan saçları
Her telinde ayrı melodi
Ayrı ses, ayrı koku
Deniz saçlım
Safir misali
Şiirlere dalıyorum
Gözlerimi kapayarak
Hayallerdeymiş gibiyim
Gerçeklerden kopmayarak
Hem sınırsız özgürlüğüm
Susadım
Halbuki kana kana içiyorum
Ama ne yapayım
Hepsi gözlerimden geri çıkıyor
Kelimelerin birinde yaşamaya sığınmak
Sığınmak ama sessiz
Sessiz, sessiz ve çaresiz
Yaşayamamak zehirsiz
Hayatım artık kelimesiz
Ve soluğum, boğazımda sensiz
Sizlere gelmiş ilkbahar
Ne mutlu
Şimdi gönlünüzde yapay çiçekler açar
Mis kokuyor diye avunursunuz
Ben sonbaharda kaldım
Bugün, yine soğuk rüzgar esiyor
Gök, derin yaramı sanki biliyor
Adı yağmur, ama kan ağlıyor
Geçmek bilmeyen bir, sonbahardayım
Bulutlar tepemde, etraf karanlık
Kalabalık, karmaşık bir şehrin
Ortasında bir ağaç
Ağacın dallarında
Salkım salkım portakal
Herhangi birinin kabuğu ben
Üstünde tozlar birikmiş
Deniz savruluyor dalgalarla
Özgürlüğün eşiğinde
Gökte uçan martılara benzemeye çalışıyor
Çiçek açmış topraklar
Gökyüzünün yakınında
Kudretli ağaçlara özeniyor
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!