Radyonun sesini kıstım,perdeler aralanmış ve bahçe kapısını duyabileceğim sessizlik tünedi akşamıma.Sardunyalar uyumuş,izsiz gecede yıldızlar ışıl ışıl.Bir ses aradım,bir nefes şu bahçe kapısını aralayan,sardunyaları uyandıran bir ses.Beklemekten yorgun düşmüş perdelere ve bahçe kapısına bir tebessüm aradım.Bekledim,uzunca bir vakit geçti.
Ölüm;kundaklık bebekten daha masum geldi seni beklerken.
Kan aktım,parçalandım,aç kurdun dişlerinde cılız bacaklı maral gibiyim.
Günlerse doymak bilmeyen aç kurtlar gibi iştahlı,acımasız !
Kanadım !
Orta yerde bir iskemlede elimde kıymık yarası yok,kanadım durdum,parçalandım...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!