Sen ki ;
Asırlar önceden verilen tek bir emir
Yürek sızısı, gönlümün sultanı
Düşlerimdeki boş sokakların yoldaşı
Kaybolduğum çöllerin çoban yıldızı
Ayazın cehennem olduğu zamanda tanıdım seni
Güneşin artık ısıtmadığı , dolunayın gizlendiği gecelerde
Aklıma bir kor gibi düşen hayalin vardı kalbimde
Ölümün sırdaşlığına , sigaranın dumanına anlattım seni..
Kahverengi gözlerinde buldum ateşi
Uğruna yazılan her satır, tükenen her kalem
Üzerime sağnak sağnak yağan gökyüzünün gözyaşları
Bir bardak çay, sigaram ve ölüme bir dem daha yaklaştıran hatıran
Zamanın ışığında kaybolmuş yıldız gibi ;bilinmez geleceğe gülümser .
Belki beceremem bu denli süslü cümleleri
Yorgunum yine , muhteşem belanın içinden hayatı ararcasına
Fakat ;Mutluyum yine bir fincan kahveyi gözlerinden içercesine
Ve dahi Umutluyum yine , bir mahkumun son gecesini beklercesine
Yazmak iyi gelir derler , derler ki ;
kelimelerin manası ancak bir zerre sevgiye
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!