Önce kalem tutmayı öğretirler
Sonrada okumayı yazmayı
Anlatırlar yılmadan usanmadan günlerce
Öğretirler bize düzgün konuşmayı...
Koşarlar bize bilgi vermek için
Sana yüreğimi açtım
Buyur ettim
İki bardak demli çay söyledim
Sana söyleyeceğim
Türküleri
Şiirleri
Göyüzünün alnına yazılmalı senin adın..
Şavkı vurmalı yeryüzüne..
Her daim görmeli güneşi...
Pusula olmalı, zifiri karanlıkta yolunu kaybetmişe...
Bir denizin dalgasına yazılmalı senin adın..
İlkleri yaşayalım seninle
Varmısın?
Her ne olursa olsun sonu
Varmısın?
Şubatta denize girmeye
Temmuzda güneşi tutmaya
Sen Bendesin,
Ben de sende...
Dem tutar sevdam yıllandıkça
mahzeninde...
Yüreğimden süzülen bir polen olur,
Nehir misali,
Güzel bir rüya gör bu gece..
Aylar sonrasına git...
Bir temmuz akşamı olsun gödüğün...
Ege ve Akdenizin birleştiği bir sahilde..
Avuçlarımla taşıyıp biriktirdiğim
Kum tanelerine dokunsun ayakların...
Sevdiğim gidiyormusun?
Yüreğini bende bırakarak.
Sakın üzülme, beni göremem diye.
Hep baktığın yerde olacağım.
Her an göreceksin beni.
Her bakışında,
Ben uçsuz bucaksız bir denizim.
Gökyüzünün maviliğinden alırım rengimi
Milyonlar sığdırmışım benliğime
Yuva olurum
Orman olurum
Dağ olurum..
Nadasa bıraktım yüreğimi,
sen gelene kadar..
Dev desteler gibi kabardıkça
bir o yana aktarırım, bir öbür yana...
Çabuk gel...
Bahar ol gel...
40 yıl önce yazmıştım ilk sayfasını
Bir baktım ki son sayfasındayım
Ne kadar çabuk bitiverdi bu sayfalar
Hala şokunu yaşamaktayım.
İlk okula başladığım yıl geldi aklıma
Sonra ilk kez bir kızla bakıştığım
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!