Son baharin sonundayim,
Sari yorganım, yeşil düşlerim.
Yatagin kabuk baglamis yanındayım.
Eski tadini vermez artik,
Hic bir gunes, hic bir yagmur, hic bir ruzgar.
Yelkovanla akrebin haykirislarinda,
Kurumaya yüz tutmayan kaldırımlarda,
Yosunlarin terk etmediği yüreğimin solundan sesleniyorum.
Helal etmiyorum!
Adının hakkını, yüreğimin sadakasini,
Ve de, gömdüğüm hayallerin nafakasını...
Vermeden bir ah!
Geride birakabilmeli insan,
Huznunu, kederini.
Gerektiginde onu uzen her seyi.
Bir ağıt olabilmeli,
Bir kitap, ya da guzel bir anı.
Tebessüm kondurmali yüzlere
Bir bakışın bedel tüm papatyalara,
Bir sözün tüm fallara,
Ve sevgin tüm ömre bedel...
Yaşamak seninle güzel,
Güz seninle hafif,
Bir melek inmis yeryüzüne, adi Mira..
Tum umut dolu kahkahalarinda,
Yanaklarına birikmis güzele dair ne varsa..
Kusursuzluga,
Mukemmellige..
Mutlu etmek amacı olan,
Bir çınar ağacı altında haykırışlarım,
Golgesinde dizginli..
Mutlulugum ise güneşe dokunan yapraklarda,
Ulu orta..
Bazen kuş konar, nasiplenir mutluluktan.
Bazen ise yorgun bir bedevi dinlenir,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!