Metin Cengiz Şiirleri - Şair Metin Cengiz

İşte devem işte tabutum işte ben

Devem ardımdan gelir
Ben önden giderim
Tabutum devemin sırtında

'Aşk bıçak gibidir, dedi, alışılmış
biçim verir insana yosunlu büyülerle
Bazen etinde dağlanır insanın söz
sarsılmış, saralı gövde gibi
altın külçe nasıl durursa asitte
öyle iner eski zaman türküsüne

yazgımda imkansız büyük bir yarayım ben
yüzüm mendilimden kan alır sildikçe
güz sesi gibi dağıldıkça sesim rüzgâra
çiçek tozlarına karışır harflerim

harfler, simyası dünyaya sataşmanın,

sonbaharda tek renk sara
çoluk çocuk masal söyler uzun karanlıklara
sonbaharda tek renk sara.

hürlük içre şiir alınlığıdır: sara
yıkımlar görmüş bir şairi sayıklatır;

Akşamın dipten gelen
Mor sıvısını sür saçlarına
Yıldızların çelik sıcaklığı dokunsun bedenine
Bırak yalasınlar o alımlı karanfili
Bacaklarının bitimsiz noktasında açan
Şimşek nasıl yalarsa kalçalarını toprağın