Metin Bektaş Şiirleri - Şair Metin Bektaş

Bekliyorum,
ateşten kirpikleriyle
alaca karanlığında akşamın ;
alnı ak dalgalarla söyleşerek
ve bakir bir yalnızlığın
tam ortasında...

Sen bekleme beni
ben uzak ülkelerin çocuğuyum
Yağmurlar dolmuştur hep içime
o yüzden ıslaktır gözlerim benim
Şah damarımdan vurmuştur ihanetler,
acılarla doludur içim dışım

HİÇ YAĞMURUM OLMADI Kİ BENİM
Kaç koca yıl geçti
Vurdum, düşlerimi tam ortasından
Küçük bir adam kadar küçük
Poyraz kadar kararsız
Ve olmayan amca kadar gerçek; düşlerimi

05.05.2003

Bir başka dünyadan girer gibi dünyama
Yenilgilerim
Ağır ve ipekli elbiseler gibi kaydı omuzlarımdan
Sessiz ve soluk almadan

Şimdi biz seninle bir şiirin
son mısralarındayız
içimizdeki yaşama çığlığı
bilinmez inceliklerle örülen
ümidi ve şefkati teselli etmiyor artık
halbuki

02.09.2002
Bir bahar sabahında duydum sesini
Ceplerime kanserli havalar bulaşmışken
İpek sicimler gibi döküldü suskunluklar yüzümden
Mosmordu çarıklarıma bulaşan özgürlüklerim
Ve o yalın sessizliği