Sesler duyuyorum hemde çok,
Bazısı beni çok ürkütüyor; korkutuyor,
Bazısı ağlıyor yada gülüyor.
Bazısı, işte bu ses dediklerim değil,
Bazen o ses eşliğinde dalıp,
Uzaklara gidiyorum...
Verin ellerinizi, umudunuzu kesmeyin
Biz size gönül vermeye geldik
Hayallerinizi tüketmeyin
Yaşanacak çok şeyler var
Geleceğe yol almak var
Gülecek her daim yüzünüz
Sen üzülme yeter...
Ben üzülürüm yerine
Güzel günlerimizi düşün ve hatırla
Saklama o acı gözyaşlarını benden
Bırak onları gece karası gözlerinden aksın
Akan her tuzlu damlasında
Korkuyor musun, ağlıyor musun?
Niye üzgünsün küçüğüm?
Kalbin mi kırık, gönlün mü buruk?
Yüzün niye asık miniğim?
Saçların yoksa peruk var
Gel,sarıl bana,paylaşınca diner kokular.
Sabret bir adım daha. Yanındayız, burada.
Güneş,sıcak bir alev gibi sarınca,
Kalbimizde var olan umudumuz sevgiyle dolar.
Bir dilek tutarız yıldızlardan.
Bir ellerimiz,aynı semada.
Gün doğarken gözlerimde,
Mutluluğunu hissediyorum verdiğin her nefeste,
Gün batarken sevilim,
Güneşin kızıllığında belki seni düşlüyorum.
Gözlerinde yeşili, saçlarında güneşi,
Bire bir ötüşen kuşların ses senfonisi,
Bir gün gelecek o gün ikimiz için doğacak,
Her şeyin farklı olduğu şu dünyada,
Ben bir tek seni karşılıksız sevdim,
Doymak bilemedim sana.
Öyle çok sevdim ki, sevmeyi de unuttum,
Sende kayboldum adeta.
Ama hayır olamaz,
Bu sen olamazsın,
Bu biz olamayız!
Sonra..
Birden gözlerimi açıyorum ki,
Sıfırın tam ortasındayım.
Herşey bir anda oldu,
Bir gecede ansızın,
Aklıma takıldı,
Hırsızsın sen!
Oysa ben ev sahibiyim,
Ama hırsızmışım gibi hissediyorum kendimi,
Annem dünyada bir tanedir,
Paha biçilemez tek çiçektir,
Onun bir katre gözyaşı,
Dünyalara bedeldir.
Annem gibi kim sabreder,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!