Azaba döndü hayatım
Çelik kafesler içinde gibiyim
Hergün duvar biraz daha yaklaşıyor
Tavan biraz daha iniyor gibi
İnan kapılar hiç açılmıyor güzelim
.....
Azaba döndü hayatım,
Çelik kafesler içinde gibiyim,
Hergün duvar biraz daha yaklaşıyor
Tavan biraz daha iniyor gibi
İnan kapılar hiç açılmıyor güzelim
.......
Ellerin,ellerin kan olmuş anne
Yüzündeki gamzelerin solmuş
Bir top perçeminde düşmüş yüzüne
İnciler yüzünde derin iz bulmuş.
Kabında değilmiki bugün matem
Masalların erişemediği dağlarda
Hayalinle düşlerimi süsledin
Ne sana bütünüyle kavuşmak
Ne de ayrılığınla hicap duymak istedim
Sadece tenine dokunmak
Sonra kaybolmak sessizce
Sebep oldun baharıma yazıma,
Name oldun dilsiz duran sazıma,
Yağmur oldun kurumuş dudağıma,
Bir sel olup sana akasım geldi.
Diken idim gül bitirdin bağrımda,
Şafak sökmeden kalkar yerinden
Tüh bile demeden kor Memet Emmi,
Dökülmüş saçları,çatık kaşları,
Zor aman demeden kor Memet Emmi.
Çelikleşmiş kolları,demir bileği
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!