Methiye Şiiri - Yusuf Işık 3

Methiye

Her yudumda aklanıyor
Saflığına kavuşuyorsa
Bütün hücrelerim
Sanmam ki
Tek nedeni
Şu kadehin beyazlığı olsun
O ki bir başına
Hiç olduğunu bilir
Benden katar içine
Kir bulaşmamış düşleri

İlkinde
İçimde tortusu kalan
Düğümlerim çözülür bir bir
İkincide
bilinçaltına itelediğim
Kül yığınlarım dağılmaya başlar
Üçüncü de
Sevecenlik kuşanır
Kuşlarla balıklarla
Söyleşiye dururum
Dördüncü de
Türküler daha bir yaralı
Dökülür bağlamamdan
Dörtten sonra ise
Saymayı unuturum

Böyle bir akşamın
Aydınlık görmemiş
Kör ve karanlık saatlerinde
Sağır umutlarımın
Sebepsiz bir sevinçle
Yollara düşmesinin sebebi de
Matematik biliminden
Uzaklaşmamdandı
Bilmez miyim

Ne yalan söyleyeyim
O muhteşem beyazlık
Bütün korkularımı
Toprağa gömerken
Yüreğimin üstüne de
Tuhaf bir yük yükler
Hafiflediğimi duyumsarım
Dünyanın efendisi
Olduğumu savlar
Yiğitliğe soyunurum
Oysa
Kazanç mutluluğu yaşayacağım
Bir rakibim bile yoktur...01.12.2017