Bülbülü derde düşürür, gülü bana metheyleme!
Toprağı alır götürür, seli bana metheyleme!
Sanma değeri kaybolur, her nereye düşse bile;
Altın her zaman altındır, pulu bana metheyleme!
Fatura halk’a kesilir, hırsızlar uzağa kaçar,
Yoksulların ah çekişi, yüreğime yara açar.
Yumurta yapmayan tavuk kümesten kümese uçar;
Üstünde horoz yatarken, fol’u bana metheyleme!
Aydınlığa çıkmak için nice bedeller ödenir,
Nice kalemler kırılır; “bu defa son olsun” denir.
Alavere dalavere, hep yoksulun hakkı yenir;
Hakkı, hukuku bilmeyen kulu bana metheyleme!
Bindebir’im haram yemem, helâl lokmamı çaldılar.
Sömürücü asalaklar, bizi kaz gibi yoldular.
Menfaat ortak olunca, vekiller birlik oldular;
Emekçiler sefâlette, solu bana metheyleme!
26.05.2003
Ozan BindebirKayıt Tarihi : 29.10.2008 19:29:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
An olur ki, överek göklere çıkardığınız bazı kimseler, aslında sizin aleyhinizedir veya yetersiz kalırlar. Hep artılarını düşünürsünüz, eksilerini görmezsiniz. Bende bunları ince ince yermeye çalıştım.
BEĞENİYLE OKUDUM KUTLARIM SİZİ
GÖNLÜNÜZ ŞEN İLHAMINIZ BOL OLSUN
SAYGI VE SEVGİLERİMLE +10 PUAN
TÜM YORUMLAR (8)