Meteor Şiiri - Marcus Efendi

Özletiyorsun bana kendini, güzel meteor
Yıllar yıllar evvelki gibi gelmelisin yeniden
çünkü bu insanlık ve dünyası tam bir köftehor

Mışıl mışıl uyurken yataklarımızda
gün sonrası için biçilen planlar hazırda iken vur vurmalısın ama amansızca
Ne olduğunu anlamadan, yok olalım usulca

Sen ki
bazısına göre sadece bir taş parçası
benim içinse bu mahlukun kurtuluş ışığısın
...
Gel, atmosferimiz açık sana her zaman
Bir gün de tanrı misafirimiz sen olurverseydin
ne olurdu ya ?
kurtarırdın bizi
bu, boyumuzu aşan hengameden

Bir tanesinin kabri Meksika'dadır, durur izi
Türbeni dikip hayrına dua etmeli ki
edeceğim, merak etme; bir uçak biletidir bedeli

Bu mahluka güzelce bir çarp da
uğraşmasın artık, anlamlandırmaya
bu varoluş bilincinin yuvarlanan kartopuna

taa ki
mutluydu bir aralar, elinde mızrak
götünde yaprak ile fink attığı sıralar
...
Velhasılıkelam
Salt yaşamak ile idi kavgamız, yerdeki vahşilerle
şimdikiler gibi değildi, "kavram" denenlerle