ne dostluklar ne aşklaryaşıdım
hepsi birbirinden acımasız e acımasızdılar
sürekli mutlu olmak istedim
aradım,fakat asla bulamadım
mutluluklar anlıktır dediler,inanamadım.
kör kuyu diblerinde aradığım mutluluğu sende buldum
kumsalda ayak izlerim
yastığımda sacın
her yerde
soluduğum havada bile
kokun var
seni unutmak mümkün mü?
Ayrılık araladı yine penceresini
Güneş damla damla düşmeye başladı penceremden
Senin haylinle dolu bir gece daha bitiyor
Sensizliği yaşamak zorunda olduğum
Alcılarım la günüm başlıyor
Gece kasveti çökene dek elveda bebeğim
hayata cezasını gülüşünle ver
kötülükler yıkılmadığını anlasın
yaprak misali düşersen de
seni seven kişilerle yeniden yaşar
kimse yoksa da beni hatırla
Blmezdim uzun olduğunu gecelerin,
Umutsuz günlerin hüznünü duymamıştım hiç,
Uykumu böleceyini bu umutsuz düşüncelerin,
Bilmezdim sevda nedir tatmamıştım hiç,
Kaderin en insafsızı benimle şimdi,
Suskunluğun öylesine yıkarki beni,
Hayatında bir yığın insan olsada yalnızsın aslında
Ama sen bunun adını koyamasın
Başada öıkamasın yalnızlığınla
Sen duvarlarla konuşamasın usata
Kendini acımasızca eleştiremez
Yerden yere vuramasın iç dünyanı
bunca yıl seni bekleyerek geçti ömrüm beklemediğim bir zaman diliminde geldin bana
kaç kez başka yüzlerde aradım senin o naçizane gülüşünü biliyor musun
kaç gece duvalar ederek tanrıya uykuma daldım sırf seni bana getirsin diye
bunca yıl sadece senin için yaşamışım şimdi anlıyorum
ve artık dokunamıyorum hiç kimseye
sadece sen varsın içimde
Her şeyi itiraf etmeyi denedim kendime ama olmadı.
Her defasında binlerce soru işaretleri boyadı beynimi.
Seni özlemek ve gelmeyeceğini bile bile beklemek çok zor geliyor bedenime.
İnan böylesi çok ağır.
Seni bu derece sevmek,
Olmayan umutlarla gündüzleri beklemek,
Bu yazdıklarımı bilmem kaçıncı kez tekrar ediyorum son 6 aydır beynimde. Böyle olmasını hiç istemediğim halde böylesi kaçınılmaz bir noktaya geldi. Gidinin ardından uzun zaman gemcesine rağmen hala beynimde ve kalbindeki yerin inanılmaz bir şekilde tazeliğini koruyor. Aslında bir türlü anlam veremediğim seni hala nasıl bu derece sevebildiğimdir. Tabi ki bunun cevabı da kaçılmaz olarak kısa ve net bir sözcükten ibaret “AŞK”…..
Aşk kelimesinin yıllardır kimse tam anlamıyla açıklamasını yapamamış olması,beni üzgün kılan nedenler arasında yer alıyor. Mutlak bir son olan ayrılık,yüreğimde seni hatırladıkça tekrar tekrar yaşanılması inanılmaz bir acı içerisine sürüklüyor beni. Açıklanamaz bu duyguyu benim açıklayamamamda mutlak olduğu gibi. Kelimelerin arasına saklanacaktır. Sonraki cümlelerin beyinde yaratığı yoğunluk ise bu muhteşem duyguyu saklamaya yeterli olacaktır…. Her zaman ki gibi…..
Ben varoş bir sevdalıyım.
Deliler gibi severim.
Saklarmısın beni göz bebeklerinin mahseninde,
Mahşere kadar,
Güneşim,ayım olurmusun,
Gök yüzünden usulca damlarmısın yüreğime,
Kendimi yalnız hissetiğimde.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!