Metamorfoz rapsodisi Şiiri - Bekir Şahin 2

Lacivert bir palimpsest gibi
silinmiş bir gülüşün tortusu kalmış yüzümde
aorist zamanlarda
seninle yazılmıştı her gecenin grameri

Anamorfik düşlerde çarpıldı aklım
çünkü sen, ekinoks
ne gündüzdün tam, ne geceye sadıktın
ve ben, her seferinde
farklı bir lehçeyle sevdim seni.

Zaten aşk, hapax legomenon
yalnızca bir kez telaffuz edilen
sonrası suskunluk, sonrası
içinden çıkılmayan bir labirent

ve işte tam orada,
bir palindrom gibi başladı bitişin
aynı yerden geçtik son kez,
sen geriye, ben ileriye yanlış okunduk