Sesler boğuşuyor.
Yeryüzü,
yerinden sıkılmışçasına
atılıyor kollarına
beyaz taçlı kraliçesinin.
Fırrr--döndü!
Bileniyor yaşlı dişlileri
zamanın;
sahi,
en son ne zaman vurmuştu
saat onikiyi?
Gülünecek halimizle
geleceğimiz
sıradan,boş bir müsvedde...
Kayıt Tarihi : 10.4.2004 23:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!