Metamorfoz Şiiri - Fatos Huy

her düş yüreğe değmiyor
her sabır azapsız öğrenilmiyor

kalbiyle yaşayanları göremeyen
haddini bilmeyen çok cüce tanıdım
düşündükleri kadar yol alan
dilendikçe yalnızlıkları artan...

ne çok fikir
ne çok keder
ne çok sevgi
ne çok hüzün bağışladım
ne çok kaybettim sandım
nihayet bir araftayım
ruhsatsız her sözün
zararsız her ahvâlin
meczup gölgelerin adımlarını hissetseydim
bitaraf ederdim tüm sabi düşlerimi

sadece nefes almak ruhu öldürüyor
dolu dizgin firari umutlar bağış bekliyor
düşlerime kefen biçtim bir türlü sığmıyor
kurallarım koca bir metamorfozdan geçiyor...

bildiklerimi düşündükçe
bilmediklerimin esiri olurum
dağılmadan çoğaltırım cennete giden yolları...fh