Metamorfoz Şiiri - Ekrem Karalı

Metamorfoz
-eylülün çocoğuyum ben.soluk düşlerim bu yüzden
ve bu yüzden hüzün bulutları hep gözlerimde.
eylülde doğdum ben, kasvet tabiatım olmuş
solgun renklerle kundaklanmışım
boynu bükülmüş gülümün, dikenleri yuva bilmiş bülbül
günü geçmiş sevdalardır yüreğimi kanatan.
yorgundu güneş ben doğduğumda belki de küskün
gecikmiş gün'lerin kaygılarıyla uyandım her sabah
uzun gecelere gebe kaldı hep akşamlarım
herşey ölürken doğdum ben,
matem konmuş adım yazılmış alnıma.
soyka bir bedendir ruhuma giydirilen,
onulmaya muhtaç her zerrem.
ben doğarken göç etmiş tüm kuşlar
mecalsiz serçeler oldu tek yoldaşım
tüten yuvaların pervazlarında sığıntı oldum
gidebilenlere gıptam/öfkem bu yüzden
ayak sesine bile pervasız değil yüreğim
masum sevgiler bile öldürür beni
eylül çocuğuyum ben
adım hazan,
leyleğin gönlündeki sılayım,
kırlangıcın yarım kalmış sevdası.
vafasızlıktan kanı çekilmiş dallarımın
ahım en yüce dağları yutar,
göz yaşım şebnem olur sineme akar.(ekoyami