Metamorfoz Şiiri - Kâmil Şenol

-Nil'e-

bir sabah uyandığında
yanında bir ben göreceksin senden uzakta
siyah karanfillerin dağlamasına yüreğini
ses çıkaramadan büküleceksin koynuma
dışarda martıların tiz çığlıkları
duvarımızı döven dalgalar
penceremizi binlerce kez öpen yağmur
ve bir sigara içimi sevişmeler

bir sabah uyandığında
yanında bir ben göreceksin, yanıbaşında
seveceksin, belki bin kez öleceksin uğruna
rakı bardağına üşüşen güvercinlerin
uzaklarda bir köy evinin
kırmızı kiremitlerine doğacak bahar
ve solgun esintisinde karayelin
yüreğine soyunmuş yüreğimi göreceksin

bir sabah uyandığında
yanında aşkımızı göreceksin
dostluktan devşirdiğimiz
birkaç damla denizsuyu
ve bir tutam sevda ile
ateşli dudaklarında pişirdiğimiz

bir sabah uyandığında
yanında kendini göreceksin
ay ışığında sevişirken
birbirimize dönüştüğümüz

(02.06.1992)